Echoserong Frog's Lovelife: The Musical

Kuya, kahit pa kumanta ka ng

"Mga tambay lang kami sawa sa babae,
mga babae'y manloloko, pineperahan lang kami.
Kaya ngayon bakla na lang ang aming iibigin,
masarap magmahal ang bakla, o kay sarap, damhin!",

hindi pa rin kita papansinin. If I know, peperahan mo lang din ako, sa hitsura mong yan na akala mo e laging gutom? Hindi na lang. Magmomongha na lang ako. O kaya pupunta na lang ako ng Africa para mag-volunteer work.

Tyaka hindi ikaw ang type ko, siya. Lagi ko siyang kinakantahan ng

"I want nobody, nobody but you *clap clap point clap*
nobody nobody but you *clap clap point clap*..."

Tinatanong pa ba yan kung bakit? Manalamin ka nang malaman mo. Manigas ka diyan sa tabi. Sa kaniya ako tatabi, siya lang ang kakausapin ko. Kikilalanin ko siya ng husto. Pagsisilbihan ko siya. Kakamutin ko ang likod niya kapag nangangati, bubunutan ko siya ng balbas tyaka ng patay na buhok, lilinisin ko ang tenga niya, at tatanggalan ko siya ng blackheads at whiteheads.

Hindi magtatagal, ibe-belt ko ang

"Unti-unting mararating, kalangitan at bituin.
Unti-unti'y kinabukasan ko'y magniningning.
Hawak ngayon, tibay ng damdamin *kulots*,
bukas naman sa'king paggising,
kapiling ko'y pangarap na bituin..."

Oo, siya ang aking twinkle twinkle little star. *buntong hininga* Wala akong masabi.

Pero paano ko nga maaabot yun, e kung makadikit ka sa'kin, para kang linta. Parang kang lamok na kapag madilim e dapo ng dapo sa'kin. Para kang patay gutom na nakatanghod. Kakausapin ko na lang ang pangarap na bituin ko, bigla ka namang lalagapak sa harapan ko na parang meteorite. Eeksena na ko, bigla ka namang sisigaw ng cut! Taenamo. Sa isip-isip ko,

"Muntik nang maabot ang langit..."

Exeunt. Music fades. "Po-po-poker face, po-po-poker face... ma ma ma my..."