Monday, May 17, 2010

Migraine

Masakit na ang ulo ko. Utang na loob, huwag na sanang dagdagan!

O please patawarin niyo po sana Lord ang mga sumusunod na nilalang at pangyayari na balak atang pasabugin ang ulo ko. Tick tock tick tock. Kablam. Sabog. Durog. Wala nang dangal! Go.

1. I know, ilang libong beses na akong nagco-complain sa init ng panahon. Pero ibang level na talaga. Parang hindi na nagbibiro ang nagco-control ng panahon. Power tripping na yata. Mukha na kong tunaw na ice cream everyday kapag pumapasok ng school. Napapansin ko na wala nang tumatabi sa akin sa MRT. Parang pareho ko nang palitan yung araw dahil amoy pa lang e pareho na kami. Siyet!

2. Tapos eto pa, eto pa, eto pa. Hindi man ako mismo ang naka-experience, pero dama ko pa rin ang pagka-imbyerna. Ikaw nang makakita, sa katirikan ng araw, ng isang lalaking kung makapag-attire naman e ubod ng tanga! O ikaw nang maglakad na naka coat. Hindi pa nakuntento sa coat, naka-sweatshirt pa sa loob. O hinde!

3. Pakiparusahan na rin ng slight ang aming instructor Lord. Basta. Gusto ko lang na makaranas siya ng suffering. Trip lang.

4. Ito ang matindi. Ikaw nang makasakay sa siksikang dyip ng isang eksenadorang biatch! Pagkasakay pa lang niya e may palya na siyang ginawa. Sipain daw ba yung paper bag nung ale. Nag-sorry naman siya pero in an antipatika way. Tapos, in the top of her voice at sa isang accent na di ko alam kung saan nanggaling e sabi niya sa driver, "Menong, pwede pong pakibaba ako sa National Bookstore HERE?" E hello? Ilang hakbang na lang naman e National na! Sabi nung driver, "Lakarin mo na lang neng!" at ang sagot ni girl, "E, jeep nuh lung! Sebi kasi nung MMDA, jeep nuh lung! Jeep nuh lung!" Isipin niyo na lang yung accent at yung hitsura niya habang sinasabi niya yan! Torture sa aming mga katabi niya, pati kay manong driver.

5. Meron pa. Ikaw nang singilin ng tricycle driver ng 70 pesos? E ang lapit-lapit lang nung pinuntahan ko? Kaya nga hindi ako nag-taxi e kasi alam kong malapit lang! Kung hindi lang mainit e di nilakad ko na lang 'yun! Anak naman ng tokwang sunog na kinagatan ng daga! Tapos ayaw pa niyang pumayag na bawasan yung bayad e ilang minuto ko lang naman siyang pinaghintay? Mabilis pa sa pag-ihi yung pagpapahintay ko e! Ay naku po Diyos niyo!

MIGRAINE ITO MIGRAINE!

Positive vibes. Channeling. Positive vibes. Channe... siyet walang signal!

Wednesday, May 5, 2010

Isang Pagsusumamong Ako'y Matulungan Dahil Malala Na at Mukhang Nawawalan na ng Pag-asa ang Buong Sanlibutan sa Aking Case

Binubulungan na ko ng tunay kong self na nagha-hide sa kaloob-looban ng aking ubod na huwag na raw akong maging choosy at huwag nang mag-pretend na happy sa aking status na single.

Huwag na rin daw gamitin ang super gasgas nang substitute sa pagiging bitter na It's Complicated dahil hindi na rin naman daw talaga naniniwala si Earth at ang kaniyang mga alagad. Sabi sa akin ni tunay na self na obvious na raw sa aking skin ang pagka-haggard dahil sa kakulangan sa pagmamahal (at doon sa isa pang uri ng pagmamahal na talaga namang ayaw paawat sa kasarapan). Para na raw akong dinaanan ng drought ng paulit-ulit at inulit-ulit pa. Siyang tunay naman daw talagang iba pa rin ang feeling na may ibang kamay ang dumadapo sa balat at hindi na lang sariling kamay ang pinangka-caress sa mukha. Mahirap din daw makipaghalikan sa sarili sa salamin. Mas mahirap naman siguro na *nuninuninu* ano?

Sabi pa rin sa akin ni tunay na self, kulang na lang daw na pumasok ako ng kumbento at doon na lang patubuan ng kalyo ang mga tuhod. O kaya naman daw ay mag-fly na lang daw ako sa bukirin at doon na lang ibuhos ang effort sa paghalukay ng lupa at pagpupunla. Pwede rin naman daw na magkulong na lang ako sa kwarto at makipag-usap sa sariling anino, sa lamok, ipis, butiki, daga at agiw.

Ibang level na daw talaga ang ang pagpapanggap na celibate at busy! Hindi na raw talaga bagay na i-claim na wala akong panahon sa relasyon at sa kung ano mang kasama nun. Isa raw akong malaking naglalakad na hypocrite! Kung nakakapagsalita nga lang daw ang hypocrisy e malamang na sabihin niya sa akin na "WALANGYAKANGBAYOTKATUMIGILKANASAPAGPAPANGGAPDAHILPAGODNAKONGIACCOMODATEKADAHILSOBRAKANAATWALAKANANGESPASYOSAMUNDOKO!"

Kailangan ko na daw ng tulong - professional na tulong! Help. Please.

Sunday, May 2, 2010

Haggard Entry, Haggard Self, Haggard World


Huwag nang malumbay, hindi pa ako namamatay. Buhay na buhay pa ang echoserong palaka. Mas buhay pa sa nunal sa mukha ni Ate Guy at ni GMA. Tumitibok-tibok, umiindayog, nagtatatalon at gusto pang magtatatalbog!

Mabuhey!

Medyo haggard lang lately - haggard sa kung ano-anong bagay na para sa ibang tao ay hindi naman dapat ikinaka-haggard. Pero kebs ba nila, e sa trip ng byuti ko ang ma-haggard. Minsan kasi masarap naman talagang ma-haggard.

Masarap sa lahat ng parte ng katawan yung paminsan-minsan e nang-ookray ka na ng tao na halos mabura ang kanilang pagkatao dahil sa sobra ka nang haggard. Masarap yung nakatingala ka na lang sa mga agiw sa kisame ninyo na hindi ka pinakikialaman ng nanay at tatay mo. Masarap yung nakatitig ka na lang sa TV na hawak ang remote at libong beses mo nang naikot ang lahat ng channel. Masarap yung maya't-maya e nasa CR ka para umihi na wala ka naman na talagang iniihi. Masarap yung magbubukas ka lang ng ref para lang i-feel yung lamig sa mukha at sa paa. Masarap yung titingin ka na lang sa salamin para murahin yung bigote, balbas pati na pimples at blackheads sa mukha mo.

Masarap isipin na dahil sa sobrang haggard e wala ka nang sense at kung ano-anong kabalbalan na lang ang sinasabi mo.

Basta. Feel ko lang ma-haggard.

*Pero huwag naman sanang for life e haggard ka kasi ang OA nun 'day! Ang chaka na nun!*

Ang haggard naman na kasi ng surroundings! Hindi na kaya ni self. O baka naman nagpapanggap lang akong haggard? Ay! Mas haggard naman yun.

Ayan, may nasabi na ko!

Mabuhey ulit. Let's all be haggard! Tentenenen. Awat na teng. Awat na!