Isang Pagsusumamong Ako'y Matulungan Dahil Malala Na at Mukhang Nawawalan na ng Pag-asa ang Buong Sanlibutan sa Aking Case

Binubulungan na ko ng tunay kong self na nagha-hide sa kaloob-looban ng aking ubod na huwag na raw akong maging choosy at huwag nang mag-pretend na happy sa aking status na single.

Huwag na rin daw gamitin ang super gasgas nang substitute sa pagiging bitter na It's Complicated dahil hindi na rin naman daw talaga naniniwala si Earth at ang kaniyang mga alagad. Sabi sa akin ni tunay na self na obvious na raw sa aking skin ang pagka-haggard dahil sa kakulangan sa pagmamahal (at doon sa isa pang uri ng pagmamahal na talaga namang ayaw paawat sa kasarapan). Para na raw akong dinaanan ng drought ng paulit-ulit at inulit-ulit pa. Siyang tunay naman daw talagang iba pa rin ang feeling na may ibang kamay ang dumadapo sa balat at hindi na lang sariling kamay ang pinangka-caress sa mukha. Mahirap din daw makipaghalikan sa sarili sa salamin. Mas mahirap naman siguro na *nuninuninu* ano?

Sabi pa rin sa akin ni tunay na self, kulang na lang daw na pumasok ako ng kumbento at doon na lang patubuan ng kalyo ang mga tuhod. O kaya naman daw ay mag-fly na lang daw ako sa bukirin at doon na lang ibuhos ang effort sa paghalukay ng lupa at pagpupunla. Pwede rin naman daw na magkulong na lang ako sa kwarto at makipag-usap sa sariling anino, sa lamok, ipis, butiki, daga at agiw.

Ibang level na daw talaga ang ang pagpapanggap na celibate at busy! Hindi na raw talaga bagay na i-claim na wala akong panahon sa relasyon at sa kung ano mang kasama nun. Isa raw akong malaking naglalakad na hypocrite! Kung nakakapagsalita nga lang daw ang hypocrisy e malamang na sabihin niya sa akin na "WALANGYAKANGBAYOTKATUMIGILKANASAPAGPAPANGGAPDAHILPAGODNAKONGIACCOMODATEKADAHILSOBRAKANAATWALAKANANGESPASYOSAMUNDOKO!"

Kailangan ko na daw ng tulong - professional na tulong! Help. Please.