Wednesday, October 26, 2011

Thank You, SanRio!

Bago ang lahat, BULAGA! Gulat ka? Oo, buhay pa ko. Pero, the hell you care di'ba? E, the hell I care din kung the hell you care na buhay pa ko kasi hindi naman talaga kacare-care ang pagke-care and in fact we are not care bears because they are extinct! Oh well, I'm back.

Gusto ko lang i-share ang dahilan ng aking MIA-ing! Are you ready? Drum roll please....


Oh yes, oh yes, oh yes! Say what?! I know. At long last, di'ba?

Dumating din ang matagal na nating hinihintay. Nandito na. Heto na siya. Ang panahong dapat ay talagang natapos na nung 2007 - ay wait, ang tagal na talaga siyet!

Anyhow, talaga namang ginabayan tayong lahat ni SanRio. At dahil diyan, sabayan niyo akong magdasal!

Litaniya ng mga Bakla, GO!

Thank you, SanRio! Thank you sa mga anitong gumabay!

I love you all!

Having said all that, isinusumpa ko na ang lahat ng kokontra ay magkakaroon ng kulugo sa ilong, sa mata, sa tenga, sa dila, sa talukap ng mata, sa batok, sa leeg, sa etits, sa kepkep, sa talampakan, sa palad, ah basta sa lahat na! Ganito na lang, ang kokontra ay magiging taong kulugo. Tapos dahan-dahan, unti-unti, e matutuklap ang balat sabay mabubuhusan ng isang trak ng calamansi juice, yung freshly squeezed. Tapos, tapos, tapos e masusunog. Yung abo e liliparin sa Taal Lake para maging feeds sa mga tilapia. Ganun! Kaya if I were you, sabayan niyo na lang ang aking tuwa. Okay? Thank you!

Mabuhey!