Una, umagang-umaga pa lang, matapos ang hell ride sa jeep from UP to Katipunan na akala ko e katapusan na ng ka-freshness-an ko, e biglang nagmanifest ang kabiyayaan para sa mga beking tag-gutom sa MRT! Hindi pa nangangalahati ang byahe ay may tumabi na sa aking blessing from above. Hindi siya kakyutan, hindi rin naman siya kaseksihan, pero iba ang mga tingin niya. AT, in fairness, mabango siya. Paano namang hindi ko maaamoy, e kung makadikit naman si ako e parang linta. Buti hindi niya na-realize na hindi naman gaanong kasikipan at bakit ako nagsusumiksik sa mga bisig niya. Siguro nga feel na feel niya!
Ikalawa, sa eskwelahan habang badtrip na nakaupo sa tapat ng cashier's office dahil sa dalawang major subjects kong gusto ata akong pahirapan dahil sa iskedyul, e biglang nagliwanag ang buong sangkalangitan at para bang mga anghel na nag-parada sa aking harapan ang isang platoon ng NUTRIBUNS! Hindi ko alam kung saan sila nanggaling at hindi ko ine-expect na magpo-produce pala ng mga ganoong nilalang ang institusyong aking kinapapalooban. Muntik na akong mapaluhod sa sobrang pasasalamat sa Almighty Diosa!
Ikatlo, sa jeep pauwi habang nagpo-ponder kung bakit kailangang parusahan ng sobrang kainitan ang sangkatauhan, e na-feel ko ang presence ng Higher Being nang biglang may sumakay na manifestation ng Kaniyang powers. Na-feel ko na may slight na nag-blow sa aking malagkit na buhok at napalingon sa aking ini-imagine na source at nandoon nga siya. Isang pawisang nilalang na parang nalulusaw na ice cream na naghihintay na dilaan. Kadiri mang isipin pero ang sarap-sarap pa rin niyang tignan kahit tumatagaktak ang kaniyang pawis sa leeg, sa kaniyang braso na puno ng tattoo, at sa kung saang parte pa ng kaniyang pagkatao! O Dios ko!
Andiyan lang ang blessings, andiyan lang lalo na kung sa feeling mo e kailangan mo ng reward! Ang dapat na lang talagang gawin ay ito:
TANGINA BAKLA, 'PAG INIHAIN NA SA HARAP MO, SUNGGAB NA KAAGAD TANGA!
No comments:
Post a Comment
Napa-echos ka ba? Anong mae-echos mo?